Ще не вмерла України і слава, і воля, – Shche ne vmerla Ukrayiny i slava, i volya, (Nog is Oekraïnes glorie niet vergaan, noch zijn vrijheid)
Ще нам, браття молодії, усміхнеться доля. Dolya posmikhnetʹsya nam, braty molodi. (Het lot zal ons toelachen, jonge broeders.)
Згинуть наші воріженьки, як роса на сонці, – Nashi vorohy znyknutʹ, yak rosa na sontsi (Verdwijnen zullen onze vijanden als dauw in de zon,)
Запануєм і ми, браття, у своїй сторонці. – i my, braty, budemo tsaryuvaty v svoyiy zemli. (en ook wij, broeders, zullen heersen in ons eigen land. .)
Refrein (2x):
Душу й тіло ми положим за нашу свободу. – My viddamo svoyi dushi i tila za nashu svobodu (Onze ziel en ons lichaam zullen wij geven voor onze vrijheid
І покажем, що ми, браття, козацького роду. – I pokazhemo, shcho my, brattya, z rodu kozakiv. (En wij zullen tonen dat wij, broeders, van het geslacht der Kozakken zijn.
Гімн України – Анастасія Багінська і Хмара. (Volkslied van Oekraïne – Anastasia Baginska en Khmara)
Volkslied van de Oekraïense Volksrepubliek. De tekst werd in 1862 geschreven door de uit Kiev afkomstige etnograaf en dichter Pavlo Tsjoebynsky, de muziek in 1863 door priester, componist en koordirigent Mychajlo Verbytsky.