In de zomer gingen we zwemmen
In het Zilvermeer
Met vriendjes en vriendinnetjes
En we zwommen op en neer
‘T waren werkelijk gouden tijden
Aan het Zilvermeer in Mol
En we haalden onze zwemslag thuis
En we gingen aan de rol
Die tijden zijn voorbij
En ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud
Ze zijn zelfs niet zilver meer
We waren net een jaar of dertien
Op dat Zilvermeerse strand
En niemand kon de toekomst zien
Maar we liepen hand in hand
Je kan zwemmen in rivieren
Je kan zwemmen in de zee
Maar die vriendinnetjes van het Zilvermeer
Brachten zelfs hun zussen mee
Die tijden zijn voorbij
En ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud
Ze zijn zelfs niet zilver meer
Die tijden zijn voorbij
En ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud
Ze zijn zelfs niet zilver meer
En haar broer zei je hebt gevlinderd
Met mijn zus ‘k zei: ‘nee’, ik loog
En hij sloeg mij ongehinderd
Een dik vet dagpauwoog
Het waren werkelijk gouden tijden
Aan dat mooie Zilvermeer
En van dat blauwe oog omdat ik loog
Zie je nu geen sporen meer
[Refrein]
Die tijden zijn voorbij
En ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud
Ze zijn zelfs niet zilver meer
Die tijden zijn voorbij
En ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud
Ze zijn zelfs niet zilver meer