Op een vrijdag in de kroeg
Ergens in Amsterdam
Zat aan de bar met een glas een oude wijze man
Hij zei dat die nog maar een paar dagen had
Dus pak het leven, pak alles en ga er mee op pad
En hij zei
“Leef, alsof het je laatste dag is”
“Leef, alsof de morgen niet bestaat”
“Leef, alsof het nooit echt af is”
En “leef, pak alles wat je kan”
En ga, a, a, a
A, a, a, a
A, a, a, a
Pak alles wat je kan
En ga, a, a, a
A, a, a, a
Ga
Pak alles wat je kan
Hij vertelde dat ie zich had gewerkt in het zweet
Geld verdiend als water
Maar nooit echt had geleefd
Z’n vrouw was bij hem weg
Voor een ander ingeruild
Af en toe gelachen
Maar veel te veel gehuild
En hij zei
“Leef, alsof het je laatste dag is”
“Leef, alsof de morgen niet bestaat”
“Leef, alsof het nooit echt af is”
En “leef, pak alles wat je kan”
En ga, a, a, a
A, a, a, a
A, a, a, a
Pak alles wat je kan
En ga, a, a, a
A, a, a, a
Ga